هوانوردی به عنوان یکی از دستاوردهای بزرگ انسان در تاریخ بشر و با استفاده از توسعه فناوری پرواز و رادیو، به یکی از مهم‌ترین زمینه‌ها در حوزه هوانوردی تبدیل شده است. ارتباطات رادیویی در پرواز، نقش حیاتی در ایمنی و کارایی هوانوردی دارد. بیایید به طور خلاصه به تاریخچه‌ی این ارتباطات نگاهی بیندازیم:
در سال ۱۹۱۱، فقط چند سال پس از پرواز تاریخی برادران رایت در کیتی هاوک، ارتباطات رادیویی برای کمک به خلبانان در ارتباط با یکدیگر مورد استفاده قرار گرفت. رادیو به خلبانان امکان مشارکت اطلاعات در مورد آب و هوا و شرایط پرواز را فراهم کرد.
استفاده برای اولین بار
یکی از نخستین مثال‌های استفاده از رادیو در ارتباطات پرواز از سوی نیروی زمینی ایالات متحده بود. در سال ۱۹۱۳ بود که نیروی زمینی ایالات متحده از رادیو برای ارتباط با هواپیماها استفاده کرد و تا سال ۱۹۱۸، سیستمی را توسعه داد که امکان مکالمه دوطرفه بین ایستگاه‌های زمینی و هواپیماها را فراهم می‌کرد.
تا جنگ جهانی اول، هیچ ارتباط رادیویی بین هوا و زمین یا بین هواپیماها به طور مستمر وجود نداشت. ارتباط از زمین به هوا از طریق سیگنال‌های نوری(نور با رنگ های متفاوت) انجام میشد
از سال 1915 مکالمات مورس یکطرفه از هواپیما به زمین استفاده میشد، در واقع تمامی جنگ ها با تمام بدی هاش، منجر به پیشرفت چشمگیر، مخصوصا در صنعت هوانوردی و رادیویی شد.
در پی جنگ، شرکت‌های هواپیمایی تجربیات خود را با رادیو نیز آزمایش کردند. در سال 1919، اولین افسر رادیو توسط یک شرکت هواپیمایی در ایالات متحده استخدام شد و تا سال 1922، اکثر شرکت‌های هواپیمایی مهم، فردی را به عنوان مسئول ارتباطات در کادر خود داشتند. خلبانان و کارکنان زمین اصولاً از رادیو برای ارتباط بین ایستگاه‌های زمینی و هواپیماها استفاده می‌کردند، اما این ابزار نیز برای مسائل مربوط به مسیریابی ارزشمند بود. خلبانان می‌توانستند از رادیو برای دریافت اطلاعات در مورد شرایط آب و هوا و هواپیماهای دیگر در منطقه استفاده کنند.
جمع بندی
تاریخچه‌ی مکالمه رادیویی در هوانوردی، پر از داستان‌های جذاب و مهم است. این ارتباطات، از اولین پروازها تا امروز، همواره در پشتوانه‌ی ایمنی و کارایی هوانوردی حضور داشته‌اند.
رادیو به عنوان بخشی ضروری از عملیات پروازی تبدیل شد و همچنان نقش حیاتی در هوانوردی امروزی ایفا می‌کند. هواپیماهای مدرن با سیستم‌های رادیویی پیچیده تجهیز شده‌اند که به خلبانان امکان مکالمه با کنترل ترافیک هوایی و هواپیماهای دیگر را می‌دهد. رادیو همچنین برای مسائل مربوط به مسیریابی استفاده می‌شود و نقش حیاتی در مواقع اضطراری دارد. رادیو بخشی ضروری از ارتباطات هوانوردی در پرواز است و دارای تاریخی طولانی و جذاب است.
در طول دوره های خلبانی، دانشجویان عزیز ملزم به گذراندن درسی با عنوان Annex 10 و یادگیری مکالمات پروازی هستند که زیر مجموعه آن CAP 413 سناریوهای متفاوت پروازی رو به دانشجویان عزیز آموزش داده.
